FİKİR SANCISI- 1

Beyinde acı, ıstırap; sözcükler tarifsiz

Ancak yaşayan bilir, anlaşılmaz ârifsiz

İç içe geçmiş, kördüğüm, bir yığın mesele

Hangisi acı vermez, bana bir söylesene

Mesele büyük, mesele çetrefilli, mesele derin

İnan ki düşününce ağrıyor her yerin

Doğum sancısına eş, fikir sancısı

Hücrelerime işliyor fikirlerimin acısı

Ya en acısı; nedir bilir misin?

Çok ıstırap verir, âdeta delirirsin

Konuşursun boş duvarlara; ses yok

Her şeye zaman var; fikretmeye zaman yok

Haramlarla karın tok, diğerleri şüpheli

Kimi çağdaş medeni; kimi sakallı, cübbeli

Birinde duygu eksik, diğerinde akıl

Nihayetsiz uçurumda en derine çakıl

Dijitalde bilirkişi, yok başka işi

Kimi kadınsı erkek, kimi erkeksi dişi

Hep birlikte gidiyoruz, bilinmez heyulaya

Şimdi uzay çağındayız, elveda insanlığa

Yaşayan ölüleri diriltelim; ölmüş diriler

Zihinler karışık, çarpmış sanki periler

Devler ve cüceler; hep yerinden oynamış

Kıyamet senaryosu, kurgularla kaynamış

Fıtrata, toprağa dönüş; en gerçekçi çözüm

Sonradan bozulsa da fıtratı temiz özüm

Âşık gönül dilinden, boşluğa söyledi sözünü

Şimdi diril ve fikret; kurtar boşluktan özünü