Ciflenmişti Yaralarım

Cifliydi üstüm

Biraz kokuluydu

Lavanta değil, cif kokuyordu

Biraz anne kokuyordu

Aldırmadım

Kısa bir yürüyüş ardından

Ve bu kısa yürüyüşler

Gece, sessiz

Gece karanlık

Biraz loş ışık biraz araba gürültüsü

Yalnız olmadığımı bilmeme yetiyordu

Son arzularım, hep yürürken aklıma gelirdi

Ve bu arzular

Beni sitemlerimle baş başa bırakan, anılarım

Acılarım

Korkusuz ve yalnızdım

Korkusuzdum, çünkü tanınmazdım kimselerce

Yalnızdım çünkü korkusuzdum.

Bu ikilemler

Ah ne garip

Ah bu garip

Gece

İşte gece, parkamla yaptığım o anlamlı yürüyüşlerim

Hava soğuk

Bedenim çaresiz

Cifliydi üstüm

Farkına varamamıştım

Farkında olmak yetmiyordu çoğu zaman

Bilsek mi daha iyiydi, bilmemek mi?

Hangisi ısıtırdı içimi

Hangisi sensizliğime çağan getirirdi

Annemi özlüyorum çoğu zaman

Bazen her zaman

O gülerken ağlardım

Çünkü gerçekti

O ağlarken yine ağlardım

Bense kahkalarımı tutamıyorum

Afrika bir hayal artık

İdlib

Türkistan hayaldi

Yemen, Filistin hayaldi

Hayal oldu çünkü rüyalarımda yoktu artık

Rüyalarım ciflenmişti

Bu ne acı

Garibim

Cifliydi üstüm

Kokusuzdu

Artık farkındaydım

Farkında olmak zaman kazandırdı bir kaç saat

Belki bir kaç dakika

Rahatsız ve sorgusuzdum

Sessizdim

Sessizdim

Çünkü sessiz olmak düşündürdü beni

Neyi kaybettiğimi hatırlattı

Hatırladım

Ama istemedim

Çünkü yalnız çaresizlik umut getirir insana

İnsan

Umudu tırpanlanmış avuntularla doluydu

İşte ciflediğim son avuntular ile yaşamak üzerine düşündüğüm saatler içerisinde

Beni var edenin varlığına

Var edenin varlığına

Yokluk içimi sızlattı

Sevgisizlik avuntularımı yalanlıyor

Sevgi neymiş onu hatırladım

Var edenin varlığıyla