SOSYOLOJİK SİYER / Hayatı Rasulullah İle Yaşamak

Her insanın kendisi için bir rehber seçtiği, yeni söylemle “rol model” olarak adlandırdığı, gerçek manada önder ve örnek olacak insan sayısı çok da fazla değildir. Her ne kadar insanoğlu kendi önderine pek fazla eleştiri getirilmesini kabullenmese de objektif bir yaklaşımla rehberlik yapamayacak konumda olacak çok fazla yaşayan ya da yaşatılmaya çalışılan örnek buluruz.

Aslında kendi kendimize şu soruyu sorarak bu konuda yol alabiliriz. Benim rehberim / önderim kim tarafından ve ne tür özelliklerle yetiştirildi? Benim rol modelim dünyada ve ahirette hangi konumda?

Yaşadığımız dünyada her şeyin sahtesine ya da yanlışına o kadar çok alıştık ki hakikati aramak maalesef bize meşakkatli olmaya başladı. Biz bu yazımıza sığmayacak ama elimizden geldiğince özetleyerek insanoğluna sunulan “önder nimeti”nin en liyakatli ve ehliyetlisini yazmaya gayret edeceğiz.

Sizin önderiniz kimlere rahmet? Rehber olarak onu size kim önerdi?

Bu iki soru hayatiyet derecesinde önemli ve Rabbimiz bizim bu sorularımızı muhteşem iki ayeti kerime ile yanıtlıyor.

Ahzab, 21: And olsun, Allah’ın Resulünde sizin için; Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı uman, Allah’ı çok zikreden kimseler için güzel bir örnek vardır.

Enbiya, 107: “Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik.”

Bu iki ayeti kerime anlaşılması kolay mesajlar veriyor bizlere.

Ahzab suresi 21. ayet bizlere -eğer iman ehli isek- önder ve rehber aramayın, size en güzelini Rabbiniz öğretiyor diyor. Hatta Rabbimiz bizzat kendisi yetiştiriyor. Peygamber efendimiz bu hakikati “Beni Rabbim terbiye etti ve ne de güzel terbiye etti” buyurarak ifade ediyor. Terbiye etmek kavramı bugünün eğitiminde pek kullanılmasa da aslında yetiştirmek, hayata hazırlamak ve özellikle ahlaken eğitmek manasına gelir.

Enbiya suresindeki ayet ise bir önderin en önemli özelliğini ortaya koyuyor: Rahmet. Bunu en önemli özellik olarak bildiriyor âlemlerin Rabbi Allah celle celaluhu.

Önderinizle aranız nasıl?

Bir insanı tanımak; yalnızca onunla ilgili çok fazla bilgi edinmek manasına gelmez. Hele bu tanıma sizin hayatınızda rehber edindiğiniz birisiyle alakalı ise daha da hassas davranmak gerekir.

Peygamber Efendimizi kendine rehber edinmiş sahabe efendilerimizin yaşantıları bu anlamda bize örnek olacaktır. Onlar Rasulullah Efendimizi nasıl rehber edindiler?

1. Çok sevdiler: Öyle sevdiler ki üzerinde yaşadıkları dünyada O’ndan daha çok sevdikleri biri olmadı. Sevgide sıralama yaparken birinci sıraya Rabbimizi, hemen arkasına Resulünü koydular. Tabi bu sevgi kuru kuruya bir sevgi değildi. “Yoluna ölürüm, sana kurban olurum” iddialarını ispatlar nitelikteydi. “Anam babam sana feda olsun” cümlesini yaşayarak yazdılar ve okuttular dünyaya. Bedir, Uhud ve Hendek başta olmak üzere Rasulullah’a bir şey olmasın diye siper ettiler vücutlarını.

2. İtaat ettiler: Bir ideal uğruna yaşayan ve davasını seven erlerin vazgeçilmez özelliği önderine itaattir. Her konuda olduğu gibi bu konuda da asrı saadetin güzelleri bize özel bir ders veriyor. “Allah’a ve Resulüne itaat edin …” (Nisa, 59) ilahi emrini yere düşürülmeyecek bir sancak gibi taşıdılar. Sahabe efendilerimizden itaatte kusur edenler de oldu ve onlar da Rablerine tevbe ettiler ve Allah’ın Habibinden özür dilediler.

Bu iki madde ekseninde kendimizi bir yargılayalım. Salâvat çekmekten ve adını anmaktan büyük haz aldığımız canımız efendimize sevgimiz ve itaatimiz nasıl? Unutmayalım! Allah’ın elçisine olan sevgi ve itaatimiz bizi kurtaracaktır.

“De ki: Eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Çünkü Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.” (Âl-i İmran, 31)

Rasulullah Efendimiz rehberliğinde hayatın neleri nasıl kazandırdığını Allah nasip ederse yazmaya devam edeceğiz. Selam ve dua ile.