KAPAK – Gençlere Hizmet İlhamı Osman Bağcı Hocam

Osman Bağcı Hocamızla tanışıklığım yirmi yıl öncesine dayanır. Hayatımda iyi ki tanımışım dediğim hocalarımızdan bir tanesi. Öncelikle hocamız tam bir dava adamıydı. Kur’an ve sünnet sevdalısı, çalışkan ve etrafındaki pasifleri dahi aktif çalıştıracak bir heyecan ve coşkuya sahipti. Hocamızla ilgili söylenecek çok söz var elbette.

Hocamdan öğrendiğim şeyler saymakla bitmez. Burada zikretmekte fayda gördüğüm birkaç hatırayı paylaşmak isterim. Hocam kaza geçirmişti, ben o dönem Kayseri’de ikamet ediyordum. Osman Hocamı görmeyeli yaklaşık altı ay kadar olmuştu, epey bir özlem de vardı. Konya’ya iner inmez hocamın evine gittim. Bir saat kadar yanında kaldım. Sanki hocamız kaza geçirmemiş gibi sağlam bir sohbet yaptı. Çalışma heyecanına hayran olduğum, kendisi değil bizler kaza yapmışız da çalışmalara ara vermişiz gibi hocamız bizi motive ediyordu.

Hayatı İslam’a hizmetle geçen hocamızın hali bana Âl-i İmran suresi 191. ayeti hatırlattı. Nasıl hatırlatmasın ki? Mübarek hocamız bize genelde ayetle konuşmaz mıydı? Ayet şöyle: “Onlar, ayakta dururken, otururken, yanları üzerine yatarken (her vakit) Allah’ı anarlar, göklerin ve yerin yaratılışı hakkında derin derin düşünürler (ve şöyle derler): Rabbimiz! Sen bunu boşuna yaratmadın. Seni tesbih ederiz. Bizi cehennem azabından koru.”

Sağlam hafız ve güçlü karakter sahibi hocamı görmek ve vakıfta iftar etmek için geçtiğimiz Ramazan ayında günü birlik olarak Ankara’dan Konya’ya seyahatim oldu. Kayseri’den Ankara’ya dönmeden telefonla görüştüğüm hocama özel okulda görev yapacağımı, orada din derslerine gireceğimi ve öğrencilerle birlikte olacağımı söylediğimde, o kendisine has gülüşü ve beni motive eden cümleleri bana iftar sofrasında ki leziz yemeklerden daha da büyük bir ikram oldu.

Öğrenci çalışması, ömrünün büyük bir kısmını kaplamış olan kıymetli hocamızın amel defteri biiznillah kapanmayacaktır. Hayatta insan olarak en çok sevdiği kişinin yanına defnedilen hocamızı çok ama çok özleyeceğiz. Konya’daki kardeşlerimizin manen bizlerden daha çok özleyecekleri hocamızın çalışmalardaki boşluğunu doldurmak ise epeyce babayiğitlik istiyor. Gıyabi cenaze namazındaki insan seli de gösterdi ki, Konya bir evliyasını daha ahirete yolcu etti. Şuna da iman ediyorum; Osman hocamın çok kıymetli talebeleri yolunu ve hizmetlerini daha da ileriye taşımak için var güçleriyle çalışacaklardır.

***

Hocamın vefatını derste öğrendim ve gözyaşlarıma hâkim olamadım. Öğrencilerim ailemden birinin vefat ettiğini düşünerek öğretmen arkadaşlara haber vermişler. Çocuklar yanlış söylemediler. Gerçekten ailemizin bir büyüğünü daha ahirete uğurladık.

Seni çok seviyoruz hocam.

Mekânın cennet olsun.