Ha Saman Ha Mücevher!

İlim öğrenmek farzdır. Kur’an-ı Kerim’in birçok ayetinde Allah Teâlâ bize ilmi, öğrenmeyi, okumayı, düşünmeyi, akıl erdirmeyi, tefekkür etmeyi, öğrendiklerini yaşamayı, öğrendiklerini öğretmeyi teşvik eder, tavsiye eder, emreder.

“Kitabı okumakta olduğunuz halde insanlara iyiliği emredip kendinizi nasıl unutursunuz? Artık aklınızı başınıza almayacak mısınız?” (Bakara, 44)

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: “Kıyamet gününde insanların en şiddetli azaba uğrayanı ilmi kendisine fayda vermeyen âlimdir.”

Hiç şüphesiz ilmin başı Allah’ı bilmektir. Peygamber Efendimiz’e soruldu: “Ya Rasulallah! En üstün amel hangisidir?” Resul-i Ekrem aleyhisselam: “Allah’ı bilmektir!” buyurdu. Denildi ki: “Hangi bilgiyi kast ediyorsunuz?” Peygamber Efendimiz aleyhisselam: “Allah’ı noksan sıfatlardan münezzeh, kemal sıfatlarla muttasıf olarak bilmeyi kast ediyorum!” buyurdu. Bu defa soruldu ki: “Biz amelden soruyoruz; siz ilimden cevap veriyorsunuz!” Resul-i Ekrem Efendimiz aleyhisselam: “Allah’ı bilerek yapılan az amel fayda verir. Fakat Allah bilinmeden yapılan çok amel fayda sağlamaz.” buyurdu.

İlim ilim bilmektir

İlim kendin bilmektir

Sen kendin bilmezsin

Ya nice okumaktır

Okumaktan murat ne

Kişi Hakk’ı bilmektir

Çün okudun bilmezsin

Ha bir kuru ekmektir

İlim sahibi olmak için sadece bilgi sahibi olmak yetmez. İnsanları yükselten aldıkları diplomalar, edindikleri kariyerler, okudukları kitaplar değil elbet. İnsanları asıl yükselten iman sahibi, hikmet sahibi, irfan sahibi olmalarıdır. Üstelik hikmetsiz, irfansız, hilmsiz ilim; sahibine yük de olabilir. Böyleleri için Kur’an-ı Kerim bakınız ne acı söylemiş; Kitap yüklü eşekler! İşte ayet-i kerime:

“Tevrat’la yükümlü tutulup da onunla amel etmeyenlerin durumu, ciltlerle kitap taşıyan eşeğin durumu gibidir. Allah’ın ayetlerini inkâr eden topluluğun hali ne kötüdür! Allah zalimler topluluğunu hidayete erdirmez.” (Cuma Suresi, 5)

Malumdur ki eşek sadece bir taşıyıcıdır. Üzerindeki yükten habersizdir. Ha saman taşımış, ha mücevher taşımış hiç fark etmez.

Amelimizde tek hedefimiz Allah’ın rızasını kazanmak olmalıdır. Eğer O razı ise bütün dünya küsse de hiç önemli değildir. Ateşe atılmak üzereyken kendisine yardım etmek için gelen meleğe Hz. İbrahim aleyhisselam’ın “Eğer Rabbim razı ise bu bana yeter! Bana Allah yeter! O ne güzel vekildir!” beyanındaki Allah’a bağlılığı ve sığınması bize gerekli mesajı vermektedir.