Ümmetin Kanayan Yarası Arakan

Hamd âlemlerin Rabbine, sonsuz salât ve selâm Resul-i Ekrem Efendimize…

Bize ne oldu ki pas tuttu içimiz. Bu yüzden duymaz olduk yeryüzünde akan kanların sıcaklığını bile. Arakan’da oluk oluk kan akıyor. Ey ümmet neredesin? Çocuk, kadın veyahut yaşlı ayrımı yapılmadan, 3 günde 3.000 Müslüman kardeşimiz katledildi. Arakan ülke meselesi değil, Ümmetin meselesidir… Uyan ey Müslüman. Dünyanın dört bir yanında sadece Allah’a inandıkları için işkenceye maruz kalıyor bu kardeşlerimiz.

Bize çok mesuliyet düşüyor. Elimden ne gelir ki değil… Eller var semaya açılması için, dua var Allah’a arz için. Hiçbir şey yapamasak bile kalbimizle buğz etmeliyiz o kâfirlere. Ama ne yazık ki artık kardeşlerimizin bu hali bizleri alakadar etmiyor. Maalesef ki bu duruma alışıyoruz. Gazze, Suriye, Mısır derken akan kanlarla beraber insanlığımızda akıp gidiyor.

Biz ki Âlemlere rahmet Muhammed Mustafa aleyhisselam’ın ümmeti. Biz ki o nebinin yetiştirdiği Ömer bin Hattab radıyallahu anh’ın yaktığı adalet meşalesinin ışıkları. Bize ne oldu ki kaybediyoruz ecdadın tüm bıraktıklarını? Hz. Ömer radıyallahu anh hakkında Hz. Ali radıyallahu anh’ın anlattığı şu ibretlik hadiseye bakınız;

“Bir gün Ömer’i, binekli olarak ve telaş içinde, hızlı hızlı giderken gördüm; ya emirül mü’minin nereye gidiyorsun diye sordum. “Devlete ait develerden biri kaçmış, onu aramaya gidiyorum.” diye cevap verdi. O zaman ben “İnan ki, senden sonra bu milleti idare edecek olanlara ağır bir yük bırakıyorsun! Herkes senin yaptığını yapamaz!” dedim. Bunun üzerine şöyle konuştu: “Hz. Muhammed aleyhissalatü vesselamı hak peygamber olarak gönderen Allah’a yemin ederim ki, Fırat kenarında bir oğlak kaybolsa (yahut bir kurt bir koyunu kapsa) korkarım ki kıyamet gününde onun bile hesabı Ömer’den sorulur!”

Kenar-ı Dicle’de bir kurt kapsa koyunu / Gelir de adl-i ilahi Ömer’den sorar onu!

Onlar bu kadar hassasken biz nasıl bu kadar duyarsız olabiliriz? Bir koyun kaybolsa Allah onun hesabını benden sorar diyen Ömer Efendimizin, ölen insanlığa, ölen ümmete karşı kılını dahi kıpırdatmayan torunlarıyız. Hz. Ömer görse bu hâlimizi ne derdi? Efendimiz aleyhisselam görse ne derdi? Yarın mahşerde o mazlum kullar şikâyet ettiği zaman Allah azze ve celle ne der bize? “Ey ümmet neredeydin? Ey Müslüman neredeydin?” demeyecek mi? Nasıl cevap veririz bu sualine rabbimizin… Hepimiz birbirimizden mesulüz.

Nitekim Efendimiz aleyhisselam şöyle buyurmuştur; “Mü’minler birbirlerini sevmekte, birbirlerine acımakta ve birbirlerini korumakta bir vücuda benzerler. Vücudun bir uzvu hasta olduğu zaman, diğer uzuvlar da bu sebeple uykusuzluğa ve ateşli hastalığa tutulurlar.”

Hadiste buyurulduğu gibi en azından uykularımız kaçsın geceleri. Gözyaşı dökelim dökülen her damla kanları için. Bir gün de doymak bilmeyen nefislerimizin iştahı kaçsın, çok mu? Ya da bugün bomba düşecek mi, ölecek miyim, ailemden birine zarar gelecek mi korkusuyla uyuyamayan kardeşlerimiz için huzurlu evimizde bir gün yastığa başımızı rahat koyamamışız çok mu ey Müslüman kardeşim!

Bize düşen tüm kalbimizle onların yanında olmak… Dualarımıza onları da katmak. Kalbimizle bu vahşeti protesto etmek. Buğz etmek o kâfirlere. Zira kardeşlerim biz o kardeşlerimizle aynı cennete talibiz… Talip olmaya dahi hakkımız var mı ki acaba bu durumda? Sözlerime Rabbimizin bir ayeti ile son vermek istiyorum:

“Yoksa siz, kendinizden önce gelip geçenlerin hali (uğradıkları sıkıntılar) başınıza gelmeden cennete girivereceğinizi mi sandınız? Onlara öyle yoksulluklar, öyle sıkıntılar dokundu ve öyle sarsıldılar ki, hatta peygamber ve beraberinde iman edenler Allah’ın yardımı ne zaman derlerdi. Bak işte! Gerçekten Allah’ın yardımı yakındır.” (Bakara, 214)

Ayeti kerimede de buyurulduğu gibi Allah’ın yardımı yakındır inşaallah. Rabbimiz Müslüman kardeşlerimize bu eziyeti yapan kâfirleri Kahhar ismiyle kahreylesin. Arakan’da ve dünyanın dört bir yanında işkenceye maruz kalan din kardeşlerimizi korusun. Ümmeti Muhammedi İslam sancağı altında toplasın. Ve bizlere rahmeti ile muamele eylesin. Amin