Katkısız Sevgi, Kayıtsız Sevgi

Haşir meydanında güneş bir mızrak boyu insanların tepesine yaklaşır. Bu anda çok büyük zahmet çekecekler olacağı gibi bazı insanlar Allah Zülcelâl’in arşının gölgesinde gölgeleneceklerdir. Arş-ı Âlâ’nın gölgesinde gölgelenecek yedi sınıf kimseden biri de birbirini Allah Zülcelâl için sevenler, Allah için buluşup Allah için ayrılanlardır.

Allah rızası için birbirlerini seven, başka hiçbir maksat taşımayan, bir araya gelmeleri Allah için, şayet ayrılacaklarsa ayrılıkları yine Allah için olan yani bir arada iken de ayrı iken de Allah için duydukları sevgiyi muhafaza eden iki insan, sanki bir anlamda yekdiğerini Allah’ın emirlerine muhalefetten koruyandır.

Evet kardeşlerim, birbirini Allah için sevmek o kadar önemli ki… Biz birini veya bir kardeşimizi severken veyahut sevdiğimizi zannederken gerçekten Allah için mi seviyoruz diye kendimizi sorgulamamız gerekiyor.

Dilde değil kalpte, hatta vücudumuzun her zerresinde o sevgiyi hissedebilmek… Gerçek sevgi, kardeşinin derdi ile dertlenirken onun derdini aynen hissedebilmek ve onun neşesi ile neşelenirken aynı mutluluğu yaşayabilmek olsa gerek.

“Seni Allah İçin Seviyorum”

Hz. Enes radiallahu anh anlatıyor: “Rasulullah’ın aleyhissalatu vesselam yanında bir adam vardı. Derken oradan birisi geçti. (Aleyhissalatu vesselam’ın yanındaki) “Ey Allah’ın Resulü! Ben şu geçeni seviyorum.” dedi. “Pekiyi, kendisine haber verdin mi?” diye aleyhissalatu vesselam sordu. “Hayır!” deyince, “Ona haber ver!” dedi. Adam kalkıp gidene yetişti ve “Seni Allah için seviyorum!” dedi. Adam da “Kendisi adına beni sevdiğin zat da seni sevsin!” diye mukabelede bulundu.” (Ebu Davud)

Kardeşlerimizle muhabbetimizde, alışverişimizde, ticaretimizde, ziyaretimizde, davetimizde, icabetimizde… velhasıl her türlü ilişkilerimizde Allah için sevgimizi ön plana çıkarmalıyız.

Kayıt altına alınan “O bana gelmişse ben de giderim, o yapmışsa ben de yaparım gibi” bir sevgi olmamalı. Katkısız bir şekilde “onunla olursam çevrem artar, ticaretim gelişir, siyaseten bir yerlere gelirim gibi” bir sevgi de olmamalı.

Seherdeki Gözyaşı Gibi Sevmek

Sevmek, evet Allah için sevmek. Öyle ki kardeşini hatırladığın zaman kalbi titretecek, gözleri yaşartacak kadar sevmek. Seherlerde gözden akan yaşın damlası gibi sevmek. Seccade başında zikir ederken çektiğin tesbih tanesi gibi sevmek. Özlediğin birinin sesini duyduğundaki sevinç gibi sevmek. Susayan birinin suyu sevdiği gibi sevmek.

Kardeşinin kendisi tarafından bilinmeyen fakat senin belki de yanlış anladığın bir durumdan dolayı onu aylarca belki de yıllarca aramayıp kalben mahzun ve üzgün bırakacak tepkiyi göstermeyerek sevmek. Sevmek, sevmek… Katkısız ve kayıtsız bir şekilde sevmek.

Ebu Hureyre radiallahu anh anlatıyor: “Rasulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki “Aziz ve Celil olan Allah Teâlâ hazretleri kıyamet günü şöyle diyecek: “Benim celalim adına sevişenler (birbirini sevenler) nerede? Gölgemden başka hiçbir gölgenin bulunmadığı şu günde onları gölgemde gölgelendireyim!” (Müslim)

Ya Rabbi, bizleri ayetlerinde ve Resulünün hadislerinde müjdelediğin gibi birbirini seven kullarından eyle. Amin.