Kanıma Yabancı

Karanlıkta bir iki pırıltı, alacaya çaldı yokluk koyusu siyahları. Ufuklar her zamanki sancısında. Bulutlar ufukların çektiği sıkıntıdan utanıp kıpkırmızı kesilmiş, bu çileden ben de mesulüm demiş. Rabbim bulutlara tövbe nasip etmiş, damla damla masumiyet indirmiş bulutlar. Yeni doğan güneşin kulağına ezan okunmuş. İsmini “ahir zamandan bir Cuma” koymuşlar. Hemen zamanın şükrünü edaya başlamış doğan güneş, bilirmiş ki doğrulup eğilmeye kadar ömür bitiveriyor.

Bütün bunlara Mustafa dedem şahit olmuş, şehadet getirmiş. Karanlıklarında ufuk belirmiş. O ufuk gibi varoluşuna dair sancıları çekmiş. Bulut bulut olmuş gözleri, Rahman’ın rahmeti gelmiş sağanak sağanak. Ufukların sancısı ve bulutların tövbesi, habercisi olduğunu nuru doğurmuş içinde; hakikatin nuru hemen değdiği yere can vermiş. Bilmiş ki yine, doğrulup eğilesiye kadar bitiveriyor ömür. Hemen şükrüne durmuş vaktin. Allahu Ekber ile eğilip secde etmiş. İkinci kere Allahu Ekber demiş hoca, dedem kalkamamış. Hep Rabb’inin huzurunda, secdedeymiş gibi yaşamış, öyle de ölmüş. Böylesine bir ömre, böyle bir imza atıp gitmiş. Bana kanını miras bırakmış. Hakikatin demlediği bir vücut dolusu kan.

Ama şahdamarımın okuduğu bu dedemin vasiyetnamesi, farklı bir lisandan mı? Anlayamıyorum dede, kanıma böylesine yabancı… Mezarındaki çiçekler buralarda bitmez, buralar betonlaşmış. Kanıma kulak veremiyorum dede. Yoksa masamdaki modeme mi darıldın? Nasihat ettiğin rüyalar yok artık, malayani kitaplarım mıydı seni bana küstüren? Minarelerden gelenlere cephe almış duvarlarım mı kopardı fetanet dolu muhabbetimizi? Gün yakınken bulutların büründüğü renk kadar kızardım, kanıma yabancı yaşamaktan utandım.

Peki ya meleklerin giremediği evime döksem, bana miras bıraktığın kanımı, gelirler mi evime? Zehirlenmiş topraklara döksem, mezarındaki çiçekler buralarda da filizlenir mi? Asfalta döksem kanımı, parke taşları gömüldükleri yerden çıkar mı? Üniversitelere döksem, Kitab’ımızı yol edinirler mi? Bunlar için döksem kanımı, son damlasına kadar, senin gibi secdedeyken Rabbim canımı alır mı?