HOCAM’A…

İYİ Kİ SEN VARDIN EFENDİM… !

Hak Teâlâyı lâyıkıyla sevdin,

Hep Habîb-i Edîbini övdün,

Kendine sünnetini, sîret edindin,

İyi ki sen, vardın Efendim!

“Cenahayn” sahibi, gönüllerin fâtihiydin,

Gecelerin kâimi, gündüzlerin sâlihiydin,

Tevâzuda zirvede, ilminin âmiliydin,

İyi ki sen, vardın Efendim!

Hizmet erlerini çok severdin,

Onlara “Kır Çiçeklerim” derdin,

“Bahçıvanlıkta” hep liderdin,

İyi ki sen, vardın Efendim!

Ümitsizliğe hiç düşmezdin,

Sabır, gayret, heyecan derdin,

Ümmetin sıkıntısıydı, tüm derdin,

İyi ki sen, vardın Efendim!

Sâde yaşamayı şiar edindin,

İstişare etmeye önem verdin,

“Vakıf İnsan” olmada, modeldin,

İyi ki sen, vardın Efendim!

Âşık idin, Mâşuk’una vuslat eyledin,

Tutarak elimizden güzergâhı gösterdin,

Omuzlarımıza, Kutlu Davayı yükledin,

İyi ki sen, vardın Efendim!

Tutmasaydın elimizden, ne olurdu halimiz?

“Dünya sevgisi” tuzağına düşerdi nefsimiz.

Artıyor Yüce Yaratana, her gün hamdimiz

İyi ki sen, vardın Efendim!

Artır Rabbim bizim, hizmet heyecanımızı,

Bozulmadan birliğimiz, sıklaştır saflarımızı,

Yürüdükçe izinden, nûra gark et Hocamızı

İyi ki sen, vardın Efendim!

Ölçülerini, dengelerini sevdim,

Işık tutan “Mefkure”ni sevdim,

Sîretini, çizgini, “duruşunu..” sevdim,

İyi ki sen, iyi ki vardın Efendim!

Rabbim seni Rasûlüne komşu eylesin

Cennetiyle, Cemâliyle müşerref eylesin

Seninle, Firdevs de, bizleri de cem eylesin

Yolun açık olsun, iyi ki sen, vardın Efendim!

                                            Mehmet ŞENTÜRK