Şiir / Savrulan Kargaşalar

Paylaşmak istemiyorum

Dertlerini Cümlelerimi

Hatta kelimelerimi

Çok bencilim evet

Belki kendimi gözden geçirmeli

Bir ben miyim gerçekten

Beyninde yeller esen?

Çıkar mı aydınlığa bir gün bu karanlık?

Terk eder mi beni beynimdeki bu yaratık?

Ben mi öğütmeden besleyip büyütüyorum

Dolup taştım derken günden güne bitiyorum

Söylesene, kalbim neden bu kadar hissiz

Heyecanlanırdı önceden şimdiyse çok sessiz

Hedefi olmayan rotalar yok mu?

Kurallar olmalı(!) tek sorunumuz bu mu?

Belki kaybolmak istiyorum ben

Etrafımı sarmasın duvarlar çelikten

Yolumu çizen ben değilim şöyle bir baksana

Ta derinden geliyor sesi az kaldı ulaşmama

Yaprak savrulur rüzgârda, nereye ulaşacağını bilmez

Sen gücünü kontrol edene bak yolunu bir adım eksiltmez…