BAŞYAZI / Allah Bozguncuları Sevmez

Âlemlerin Rabbi olan Allah’ımız her şeye bir düzen vermiştir. O, yaratan ve yoktan var edendir. Gerçek düzenin sahibidir. O’nun düzenine müdahale bozgunculuktur.
“Eğer yerde ve gökte Allah’tan başka ilahlar olsaydı, kesinlikle ikisinin de düzeni bozulurdu.” (Enbiya, 22)
Eğer yerin ve göğün düzeni bozulmamışsa “O, yeryüzünde olanların hepsini sizin için yaratan, sonra göğe yönelip onları yedi gök halinde düzenleyendir. O, her şeyi hakkıyla bilendir.” (Bakara, 29)
“Üslerindeki göğe bakmazlar mı? Onu nasıl bina ettik, nasıl donattık! Onda hiçbir düzensizlik ve eksiklik yoktur.” (Kaf, 6)
“Ardından yeri düzenleyip döşedi.” (Naziat, 30)
Gece ve gündüzün düzeni bozulmamışsa;
“Allah gece ve gündüzü düzenleyip takdir eder.” (Müzzemmil, 20)
Yaratılmışların şekli ve ahengi bozulmamışsa bozguncuların ona güçlerinin yetmeyişindendir.
“O, yaratıp şekillendiren, ahenk veren ve düzene koyandır.” (A’la, 2) Yaradılış düzeni yani fıtratı bozulmayan insan da saygıya layıktır.
“Onu düzenleyip içine ruhumdan üflediğim zaman, onun için hemen saygıyla eğilin.” (Hicr, 29)
Yaradılış düzeni bozulan insan ise adeta her şeyin düzenini bozmaya memur gibi hareket etmektedir. Mü’minlerin ihmali, tembelliği, korkaklığı yüzünden yeryüzü ifsad edilmektedir. Gücü elinde bulunduranlar her türlü zulüm ve haksızlığı yapmaktadırlar. İlahi ikazlar bozguncularadır.
Fesatçılık bozgunculuktur:
“Allah’ın rızkından yiyin, için. Yalnız yeryüzünde bozgunculuk yaparak fesat çıkarmayın demiştik.” (Bakara, 60) Sayısız nimetlere gark olan insan şükretmeli, nankörlük etmemeli.
Nesli yok etmek bozgunculuktur:
“O, ayrılınca yeryüzünde bozgunculuk yapmaya, ekin ve nesli yok etmeye çalışır. Allah ise bozgunculuğu sevmez.” (Bakara, 205) İnsan ihyaya memurdur. İmhaya değil.
Terör bozgunculuktur:
“Kim, bir insanı, bir can karşılığı veya yeryüzünde bir bozgunculuk çıkarmak karşılığı olmaksızın öldürürse o sanki bütün insanları öldürmüştür. Her kim de birini (hayatını kurtararak) yaşatırsa, sanki bütün insanları yaşatmıştır…” (Maide, 32) Canı veren de alacak olan da Allah’tır. Cana kastedenin dünya ve ahireti mahvolur.
Savaş çıkarmak bozgunculuktur:
“Her ne zaman savaş için bir ateş yakmışlarsa, Allah onu söndürmüştür. Onlar yeryüzünde bozgunculuk çıkarmaya çalışırlar. Allah bozguncuları sevmez.” (Maide, 64) Allah ancak düzeni bozanlarla savaşı emreder.
Yeryüzünün düzenini değiştirmek bozgunculuktur:
“Düzene sokulduktan sonra yeryüzünde bozgunculuk çıkarmayın. Allah’a korkarak ve umarak dua edin. Şüphesiz Allah’ın rahmeti iyilik edenlere çok yakındır.” (A’raf, 56) Allah düzen bozuculara değil iyilik edenlere rahmet eder.
Yeryüzünde kargaşa çıkarmak bozgunculuktur:
“Hatırlayın ki Allah, Ad kavminden sonra, sizi onların yerine getirdi ve sizi yeryüzünde yerleştirdi. Yerin ovalarında köşkler kuruyor, dağları oyup evler yapıyorsunuz. Artık Allah’ın nimetlerini anın da yeryüzünde bozgunculuk yaparak karışıklık çıkarmayın.” (A’raf, 74) Allah’ın nimetlerine şükretmeyip bozgunculuk edenler helak olur.
Bozguncuların yoluna uymak bozgunculuktur:
“Musa, kardeşi Harun’a ‘Kavmim arasında benim yerime geç ve yapıcı ol. Sakın bozguncuların yoluna uyma’ dedi.” (A’raf, 142)
Fitne çıkarmak bozgunculuktur:
“Eğer onlar sizin içinizde sefere çıksalardı, size bozgunculuktan başka katkıları olmayacak ve sizi fitneye düşürmek için aranızda koşuşturacaklardı. Aranızda onları dinleyecek kişiler de vardı. Allah, zalimleri hakkıyla bilendir.” (Tevbe, 47) Bozgunculuğu meslek edinenlerin, Müslümanların arasında bulunmasındansa bulunmaması daha hayırlıdır.
İnsanların hak ve hukukuna tecavüz bozgunculuktur:
“Ey kavmim! Ölçüyü ve tartıyı adaletle tam yapın. İnsanların eşyalarını eksiltmeyin. Yeryüzünde bozgunculuk yaparak karışıklık çıkarmayın.” (Hud, 85) Hilekâr insanlar da en büyük bozgunculardır.
Bozgunculara mani olmamak da bozgunculuktur:
“Sizden önceki nesillerden aklı başında kimseler yeryüzünde bozgunculuk yapmaktan alıkoysalardı ya! Ancak içlerinden kendilerini kurtardığımız pek az kimse bunu yapmıştır. Zulmedenler ise içinde şımartıldıkları refahın ardına düştüler ve günahkâr kimseler oldular.” (Hud, 116) Mü’mine düşen gücünün yettiğince bozgunculuğu engellemektir.
Bozguncuların cezası:
“Allah ve Resulüne savaş açanların ve yeryüzünde bozgunculuk çıkarmaya çalışanların cezası; ancak öldürülmeleri yahut asılmaları veya ellerinin ve ayaklarının çaprazlama kesilmesi yahut o yerden sürülmeleridir. Bu cezalar onlar için dünyadaki bir rezilliktir. Ahirette de onlara büyük bir azap vardır.” (Maide, 33)
Bozguncular Allah’ın takdir buyurduğu cezaya çarptırılmayınca azdıkça azmaktadırlar. Fakat ahirette cezaları pek şiddetlidir.