O Âleme Rahmet Âlem O’na Hasret

Hamd; evreni, kâinatı muhabbet nakşıyla bin bir güzellikle donatana. Sonsuz salât ve selam; O’nun Habibi, Resulü Muhammed Mustafa aleyhisselam Efendimizin üzerine olsun. “Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik.” (Enbiya, 107) Ayeti kerimede Yüce Rabbimiz, Efendimizi tüm âleme rahmet olarak gönderdiğini söylüyor. Nitekim öyle bir rahmet ki, tüm canlılar ona muhabbetleri nispetinde Allah katında değer bulmuşlardır. Öyle bir rahmet ki, O olmasa bütün âlemler ıssız çöle dönerdi. Ve öyle bir rahmet ki, kıyamete kadar tüm insanların kalbine şifa ve merhamet pınarı. Bu rahmet pınarından kana kana içmek ise ancak bir gayret ve O’na benzeme çabası içinde olabilir. Bu da Efendimizi tanıyıp örnek almakla mümkündür.

İnsan, hayatının her safhasında kendisine yol gösterecek bir rehbere, model alacağı bir örneğe muhtaçtır. Zira İnsan, dinini, dilini, şahsiyetini oluşturan davranışlarını, alışkanlıklarını hep rehber insanlar ve kendisine seçtiği insanlar vasıtasıyla öğrenir. Mesela siz bir çocuğun yanında hangi davranışları sergilerseniz, bir süre sonra o çocukta da o davranışların zuhur ettiğini görürüsünüz. Yani insanın eğitimi fıtratında olan taklit kabiliyeti vasıtasıyla, müspet veya menfi örnekleri taklit etmesinden ibarettir. Bu sebeple kişinin kendisine örnek olarak seçtiği insanların vasıfları çok mühimdir.

Örnek alınacak en güzel şahsiyetler peygamberlerdir. Daha sonra ise peygamberleri örnek alarak kendilerini her konuda eğitmiş olan Hakk dostlarıdır. Örnek alma arayışımızda bizlere bu ahir zamanda her şeyi ile örnek olabilecek zât, Allah’ın habibi, en sevgilisi, en güzel örnek, üsve-i hasene olan Efendimizdir. Bir mü’min Efendimizi tanıdığı müddetçe O’na hayran olur, hayran oldukça sever, sevdikçe her an O’nunla olmak için çabalar ve sonunda ise insan birlikte olduğuyla aynîleşir. Onu örnek alan ebedî saadete kavuşur. Almayan ise gaflet bataklığında her gün biraz daha batar… Günümüz insanlarının en büyük problemi de bu değil mi? Yanlış örnek alma ve yanlış aynîleşme…

Sefahat içinde yüzen birtakım meşhurları model alarak onlara benzemek için ebedi saadetlerini tehlikeye atan gençler ne hazin bir hüsran içindeler. Efendimizi örnek alma ihtiyacı her geçen gün artıyor. Bilhassa şu ahir zamanda her geçen gün, bir önceki günden daha fazla muhtacız O’na. Çünkü âlemlere rahmet olarak gönderilen Resul-i Ekrem Efendimizle beraber olmayan her devir cahiliye. Onunla birlikte çarpmayan her yürek derin bir gaflet karanlığında. Onu takdir etmeyen her vicdan zavallı.

Bu itibarla gönlümüzdeki hiçbir sevgi Allah ve Resulünün önüne geçmemeli. Ne mal ne mülk, ne çocuk, ne de can sevgisi. Her şey onunla değer buldu. Ve tüm güzellikler O’nda zuhur etti.

Her an O’nunla birlikte olmaya çaba göstermeli ve o güzel rahmet pınarından kana kana içmeliyiz. Rabbimiz bir ayeti kerimede şöyle buyurur; “Ey Resulüm; sen onların içinde iken Allah onlara azap edecek değildir.” (Enfal, 33)

Yani Rasulullah aleyhisselam ile beraberlik aynı zamanda Allah’ın rahmetini de üzerimize çekiyor. Yine ayeti kerimede Rabbimiz buyuruyor ki; “And olsun ki sizin için Rasulullah da güzel bir örnek vardır.” (Ahzab, 21)

Rabbimiz de Efendimizi örnek almamızı istiyor. İnsanın örnek alma ihtiyacı ve kalpteki o maneviyata susamışlığı giderecek sadece âlemlere rahmet olan Efendimizdir.

Resulü Ekrem Efendimiz aleyhisselam saf ve berrak bir ayna gibidir, her insan O’nda suretini ve ruhunu, içini ve dışını, sözünü ve amelini, ahlakını ve adabını seyredip kendi durumunu mizan edebilir. Bu aynada gördüklerine göre ahlakını ıslah edip, eğriliklerini düzeltmek her mü’minin vazifesidir.

Dünya hayatında herkes kendine ayna olacak kişiyi bulmalıdır. Biz Müslümanların aynası da Allah Resulü aleyhisselam olmalıdır. Allah tüm Müslümanlara Efendimiz aleyhisselam’ı tanımayı, sevmeyi, örnek alarak O’nunla aynîleşmeyi ve sonunda da razı olunan kullarından olmayı nasip etsin… Amin.