Dersaneler Hakkında Kim Ne Dedi

Mesele dershane meselesi değil, mesele Allah’ın rızasını, Peygamber’in davetini yaymak için çıktığınız o hayır yolunda -ki Allah sizlerden razı olsun, bu konudaki hayrınızı anmayan zalimdir saptığınız yanlış yollar ve tebliğ metodunuzdaki tefrid (noksan kalış) takiyye yapa yapa zikrettiğiniz şeye dönüşmeniz gibi elem verici haller nedeniyle ümmet arasındaki bilinçli yalnız kalma isteğiniz bizi maalesef bu acı günlere getirdi. (Cemile Bayraktar’ın 5 aralık 2013 tarihli yazısından)

Cemaatinin yazarları ve mensupları, bilhassa sosyal medyada, AKP’nin dershanelerle ilgili kararını, çözüm sürecinden duydukları rahatsızlıkları dillendirmek için bir fırsat olarak kullanıyor. Örneğin, “Oslo sürecinin gereği yapılıyor, dershaneler kapatılıyor”, “AKP, teröristlerle barışıyor, halkla kavga ediyor”, “ PKK tek tek yakıyor, AKP toptan kapatıyor”, “Hapishaneler boşaltılıyor, dershaneler kapatılıyor”, “Dershaneleri kapatmak PKK’yı sevindirmektir” vb. yollu çok sayıda mesaj yayınlanıyor. Eğitimde, sosyal hayatta, ekonomide vb. alanlarda dershanelerin oynadığı önemli rolden hareketle dershaneleri savunmak mümkünken, Cemaat mensupları çözüm sürecini vurarak bir savunma inşa etmeyi tercih ediyor. AKP’nin eli kanlı teröristlerle masaya oturduğunu ama eli kalem tutanları saf dışı ettiğini belirtiyorlar. (Vahap Çoşkun’un 26 Kasım 2013 tarihli yazısından)

Aslında bu meselede şunu ısrarla ve inatla görmek istemeyenler var; “bu mesele bir eğitim sorunudur”u. Bu meseleyi gerçek bir sorun olarak görmek yerine inanç ve ideoloji boyutuna dökerek ön yargıyla değerlendirilmesine ve sorunun gerçek anlamda görülmesine engel olunuyor. Birileri bu sorunun ilelebet kalması yönünde irade koyuyor gibi geliyor bana. (İsmail Öz)

Bazı yazarların dershane hakkındaki görüşlerinden bır kısmı bu şekildedir.

Buradan hareketle şunları söyleyebiliriz: Hizmet, “dershanelerin kapatılması” meselesine eğitim sorunu açısından bakmak yerine, dershaneler üzerinden oluşturdukları derin yapıya müdahale olarak bakıyor. Bir tasfiye hareketi ile baş başa kaldıklarını düşünüyor ve karşı koyma refleksi geliştiriyorlar. İnşallah bu karşı koyma refleksi hesaplaşma hareketine dönüşmez. Çünkü böyle bir durum sadece kendilerin değil bütün hayırlı faaliyetler yapan toplulukları da olumsuz etkiler.