ÖMÜR SERMAYESİ ERİRKEN!

Hani anlatılan bir hikâye vardır: Sermayesi buz olan adamın hikâyesi. Diyanet haber sitesinde görünce alıntılamak istedim. Hikâye şöyle:

“Bağdat yazın sıcak günlerinden birini yaşıyordu. İnsanlar, güneşin hararetinden serinleyecek bir köşe arıyor, ağaç gölgelerine sığınıyordu. Bir adam dağlardaki mağaralardan getirdiği buzları satmaya çalışıyordu. Öğlen sıcağında buzlar erimeye yüz tutmuştu. Tek sermayesi olan buzların erimesi karşısında adam, canhıraş bağırmaya başladı: ‘Sermayesi eriyen bu fakirden buz alan yok mu?’ O sırada talebeleriyle oradan geçmekte olan Cüneyd-i Bağdâdî’nin kulağına bu sözler çarpınca aniden durdu, olduğu yere çöktü ve başını ellerinin arasına aldı. Talebeler telaşlandılar: ‘Ne oldu hocam?’ diye sordular. Büyük âlim, onlara sarsıcı gerçeği şöyle açıkladı: ‘Bu adamın söylediklerine dikkat edin! Eriyenin sadece buzlar değil, aynı zamanda ömrüm olduğunu fark ettim. Sıcak, adamın maddi sermayesi olan buzları eritip tükettiği gibi, zaman da asıl sermayemiz olan ömrümüzü tüketiyor. Saniye saniye dakika dakika ömrümüz eriyor, hissedebiliyor muyuz?'”

Hikâye böyle. Düşünerek, tartarak bize verilen ömür sermayesini iyi değerlendirmemiz için hâlâ fırsatımız var. Bunca dünyalık dert, tasa, hırs, kısaca kulluğumuza mâni bu dünyaya ait ne kadar dert tasa, hırs varsa tövbe edip nefsimizi ıslah ederek: “Ne oluyor, gidişat nereye?” diye sormanın ve dünyalık prangalardan kurtulmanın gayretine düşmeliyiz. Kendi içimize, özümüze dönmek zorundayız! Kendi iyiliğimiz, dünya ve ahiretimiz, neslimiz, yarınlarımız için artık İslam’ın emir ve yasaklarını layıkıyla yaşamanın gayretinde olmalıyız. Müslümanlara karşı oluşan ön yargıyı düzelterek, toplumda İslam’ın emir ve yasakları tatbik edildiğinde oluşan konforu lafla değil, icraatla göstermeliyiz. Zedelenen güveni yeniden inşa ederek, elinden, belinden, dilinden emin olunan müminlerden olmalıyız. Bunu önce kendime söylüyorum. Unutmayalım! Tüm Müslümanlar olarak hepimiz sorumluyuz.

Kötülüklerin bulaşıcı olması gibi, iyilikler de bulaşıcıdır.

Allah, cümle mümin kardeşlerimizle beraber inşaAllah ihlasımızı ve kul olmadaki gayretimizi artırsın.