Bir Gece Ansızın Gelebiliriz…

Evet biz, “bir gece ansızın gelebiliriz”. Başlık sizi siyasete sürüklemesin. En son bir siyasimiz kullanmıştı bu ifadeyi. Biz siyaset olsun diye kullanmıyoruz, bizimkisi bir nevi bizi sizlere tanıtma, kendimizi hatırlatma.

“Siyah Giyen Adamlar” derler bize. Siyah Giyen Adamlar dediysek de Simitçi Will’le meslektaş değiliz. İkimiz de siyah giyiyoruz o kadar. Bize kanat izafe edenler de oluyor arada. Siyah takım elbisemize pelerin takıp bir de kanat takıyormuşuz, yok ya… Hayallerinde öyle canlanmışız, n’apalım?

Bizi tanıtmaya devam edeyim size. Bizi -yani bize benzetildiği sanılanları- Hayri Pıtır’la beraber görmüş olmalısınız. Düşmandık ona, bize ruh emen dediler. Hâlbuki biz öyle değişik faaliyetlerde hiç görev almadık, tövbe hâşâ sihir-büyü bilmeyiz… “Murdar’ın Kalesi”nde de bize benzettikleri adamlar vardı. Kanat manat takmışlar işte…

Bir itirafta bulunmalıyım ki biz onların hiçbirine benzemiyoruz. Biz öyle Hayri’ye musallat olanlar gibi değiliz, zar zor ruh çıkartmayız adamdan. Öyle adamı altüst etmeyiz. Ha geride kalanlarda deprem etkisi meydana getirebilir. Ne yapalım “(küçük) ‘kıyametin zelzelesi’ (dahi) çok büyük bir şeydir…”[1]

Biz sahneye çıkınca meydandaki “smile”lar dağılır toptan. Gülen suratlıları merdûd ilan ederler. Gülenleri merdûd ilan ederler ama bizimle karşılaşanların bizi gördükleri anda gülümsediklerini hiç hatırlamazlar.

Ne demiş Ahmed Necip: “Kapı, kapı, bu yolun son kapısı ölümse; / Her kapıda ağlayıp o kapıda gülümse!”

Psikolojik bir etkilenme mi oluyor bilmiyoruz lakin çoğu mutlu oluyor bizi görünce. Kılavuz’a cennet yazınca göreceksiniz mütebessim çehreleri… “Mutlu Olanlar Kılavuzu”na iyi bakın, siz de -kaçışı olmayan- bizle karşılaşınca gülümseyin “Ölüm”e.

Madem bizden kaçış yok, her dakika bunu işliyor. Siz en iyisi gülümsemeye bakın. Ha, en erken zamanda bakın! Zira başta boşuna zikretmedik; “bir gece ansızın gelebiliriz.”

Unutmayın! Tekrardan:

Bizden, “siyahî”lerden kurtuluş yok!

Sanmayın, “biz, sizden kaçabiliriz”,

Azrail’den başkasına gülüş yok

Bir gece ansızın gelebiliriz…

[1] Hacc, 1