Tatil Deklarasyonu

Ey kârî bu tokadı unutmayasın. Diyar diyar koşturmadığın tebliğ atına “deh”, uyuyan her dava süvarisinin yüreğine “dert” olsun bu sille. Her ağlayamadığında sağır kulağında yankılansın, umarım. İdrakine çökmüş bu tatil kadar uzun yollardan, uykun kadar derinlerden, ceddin kadar yücelerden duyulsun, dilerim.

Ey birinci “oku” emrini almış kârî; ikinci kere “oku kitabını” denildiğinde unutma ki hiçbir yazım hatanı düzeltemeyeceksin. “Amel amel” yazdığın satırlarını iştahla okuyabilmek için kalemini kendi eline almanın vakti geldi işte! Amelle yazılan satırlara tatil işlemez, bilesin.

Ey kârî sürekli doğmaktasın. Bir Fatih’in torunu, Meryem’in oğlu olarak; Şeyh Şamil’in dedesi, Hatice’nin babası olmak için doğmaktasın. Oldukların ve olamadıkların için doğmaktasın. Ve tarih tatil yapmaz, bilesin.

Ey zaman otobanına düşmüş kârî; hiç vakit kaybetmeden cennet otobüsüne atla. İffet kartını düşürenlere edebinden zekât ver. Sırat köprüsünden geçerken sarsılma, sıkı tutunacağın ameller getir yanında. Cennet otobüsü zordur amma menzili hoştur. Sakın hâ şeytanın arabasına otostop çekme. Unutma cennetin de cehennemin de tatili yoktur!

Ey kârî yüreğine çökmüş şeytana besmele çekme vakti çoktan geldi. Dökmediğin her gözyaşının tuzlu denizinde boğulmadan ve sayısız tane olan günah kumunun kumsalına gömülerek sonsuza varmadan tatilden yüz çevir. Ne doğumun tatili vardır ne ölümün, bilesin!

Ey kârî ne zaman patronun verdiği iş bittiğinde tatile girdiğin aklına gelse bu tokadı hatırla. Patronun, derdin, defterin, tarihin, cennet ve cehennemin, hayatın ve ölümün sahibinin ALLAH olduğunu düşün.

Ve unutma ki: ALLAH’ın tatili yoktur!