İLKADIM KİTAPLIĞI – Sevenlerinin Dilinden Musa Efendi/M. Selçuk Özdoğan

Kıymetli İlkadım Kitaplığı okuyucularımız! Bu ay sizlerle Erkam Yayınlarından çıkan, Sevenlerinin Dilinden Musa Efendi -rahmetullahi aleyh- kitabını inceleyeceğiz.

Günümüzün en güzel işlerinden biri ya bir Allah dostunun gönlüne girmek ya bir Allah dostunu sevmektir diyebiliriz. Bizler için veli kullarını içimizde bulunduran Allah Teâlâ’ya hamdediyoruz. Allah dostları bizler için örnek insanlardır. Onlara baktıkça Allah Teâlâ’yı hatırlarız. Kendimize çekidüzen veririz. Daha bir gayret etmeye başlarız. Musa Efendi de son dönemin güzel insanlarından bir tanesidir. Bu güzel insanı görüp, örnek alanlara, ona hizmet etme şerefine erenlere ne mutlu.

Sevenlerinin Dilinden Musa Efendi kitabı Musa Efendi’nin vefatından sonra hakkında yazılan yazılardan oluşuyor. Kitabımız beş bölümden oluşuyor. Birinci bölümde Sevenlerinin Dilinden Hace Musa Topbaş Efendi; ikinci bölümde Röportajlar; üçüncü bölümde Şiirler; dördüncü bölümde Hatıralar; beşinci bölümde Fotoğraflar bizleri karşılıyor.

Musa Efendi hazretlerinin nebevi ahlaktan nice hisseler taşıyan 83 yıllık nezih hayatı, bizler için hiç eskimeyecek, gönüllerdeki aziz hatırasını daima muhafaza edecek, sayısız nezaket ve zarafet ölçüleriyle doludur. Yine onun Hakk’a kulluk edebine dair sayısız faziletinin unutulmayıp örnek alınması; hem kendisine bir sadaka-i cariye teşkil edecek hem de kendisinden müstefid olanlar için, hazine değerinde bir manevi kazanç olacaktır. İnşallah.

Dolayısıyla Musa Efendi hazretlerinin vefatından itibaren Altınoluk dergisinde neşredilen ve onun nezih hayatına dair pek çok hatırayı ihtiva eden yazıların derlenip bir kitap halinde takdim edilmiş olması, bir Allah dostunun gelecek nesillere tanıtılması bakımından da inşallah mühim bir hizmet ifa edecektir.

Muhterem mahdumları Osman Nuri Topbaş üstadımızın Musa Efendi ile ilgili söylediği cümleler gerçekten dikkate şayandır:

“O, ömrü boyunca kulluğu hayatının bütün safhalarına teşmil etmiş, bütün hal ve davranışlarında bir şiir-i tabii halinde tecelli ettirmiştir. Gerçekten de o:

İbadette ne güzel bir kuldu!

Muamelatta ne güzel bir kuldu!

Hakkın tevziinde ne güzel bir kuldu!

Halık’tan ötürü mahlûkata muhabbet ve şefkatte ne güzel bir kuldu!

Çile ve ıstıraplara merhametiyle şifa olmaya çalışan ne güzel bir kuldu!

Kâinattaki kudret akışlarını hayran hayran seyreden ne güzel bir kuldu!

İncelik, zarafet ve rikkat-ı kalbiyyesi ile bu gök kubbede hoş bir sada bırakan ne güzel bir kuldu.”