SOSYOLOJİK SİYER – Hizmetle Dolu Ömür: Yusuf Şibik

Yazı yazmak hiç bu kadar zor olmamıştı.

Kimi zaman öyle hızlı yazardım ki yazımı, kendim dahi inanamazdım. Öyle bir vakit olurdu ki, uykumdan uyanır uyanmaz kaleme ya da klavyeye sarılırdım. Akar giderdi yazı, yetişemezdim hızına. Şimdi, yazayım diyorum, elim gitmiyor klavyeye, kaleme. Tam on gündür sözcükler düğümlendi yüreğime.

Yazacak bir şey bulamadığım için değil elbette.

Yüreğim daralıyor, darlanıyorum.

Oysa biz, beraber yedi yıl hizmete tam mesai verdik.

Yarı zamanlı, hafta sonu ve akşamları koşuşturmalarımız on yıla yakındı.

Kaç kere gençlerle şehir dışına gittik, hatırlamıyorum. İstanbul, Antalya, Karadeniz, Bursa Kastamonu gezileri bir çırpıda aklıma gelenler. Ne de güzel eğitim gezileriydi. Ortaokul, lise, üniversite, kız öğrencilerimizle gökkuşağından daha renkli ve toprağı mümbit araziye çeviren yağmurlar gibi verimliydi.    

Salon programlarımızın sayısını hiç tutmadık. Senin dış organizeyi benim ise salon içini organize ettiğimiz onlarca faydalı program.

Hayır çarşıları bizim için alışkanlık gibi olmuştu. Sincan’a ilk çadır kermesini ekip olarak beraber kurduk. Orada ne güzel dostluklar kuruldu ve hizmete yol oldu.

Çok büyük piknikler, mesireler organize ettik. Yediden, yetmişe herkesin gelip istifade ettiği geniş içerikli eğitim alanları kurduk beraber.

Hizmet binamızın inşaatında beraber ter döktük. Uzun yıllar orada ümmetin umudu olacak ilim ehlinin yetişmesine öncü oldu Yusuf Şibik abi.

Hâsılı yazacak çok konu var ama…

Kalp ve kalıp yorgun.

ÇOK ŞEY ÖĞRENDİM SENDEN

• Ben hesabı kitabı çok bilmezdim. İşin matematiği değil kastım. Kar zarar hesabını ben Yusuf abimden öğrendim.
• Olaya tek açıdan bakmamayı, hakkımızda hayırlı olanın bizim düşündüğümüzün dışında da olabileceğini de senden öğrendim.
• Çok kafaya takmamayı, gayret ettikten sonra tevekkülün de bizim işimiz olduğunu sende görerek öğrendim.
• Her insanın farklı fıtratta olduğunu, “herkese aynı davranmak adalet değildir” uygulamasıyla sende gördüm.
• Vakıf adamının imtihanının çok olacağını, maddi kayıplarımızın çok olup manevi kazancın düşündüğümüzden fazla olduğunu da senden öğrendim.
• Üniversite öğrencilerinin yetişmesinde ders ve sohbetten daha çok sosyal etkinliklerin özellikle yemek yemenin ne kadar bereketli olduğunu senden öğrendim abi.

YUSUF ABİNİN SON ZAMANLARI

Yaklaşık altı ay hastalık süreci oldu abimizin. Özellikle son bir ay hastanede geçti. Dikkatimi çeken ise abilerimin, hocalarımın ve kardeşlerimin fedakâr hastane mesaileri. Özellikle Siteler ekibi dediğimiz dostların, hastaneye kamp kurmaları bana; herkese layık olduğu gösterilir ilkesini hatırlattı.

Ziyarette bir rüyamı anlattım ve “kalk abi, daha yapacak çok işimiz var” dediğimde ki kahkahası hep kulaklarımda. Evet, son ziyaretim bir Yasin-i Şerif okuyacak kadar oldu. Rabbim kabrini cennet bahçesi eylesin. Cennette çok sevdiğin Peygamberimizle, Zeki Soyak hocamızla birlikte olman dualarımız arasında. Bizler ve kızların her daim dua etmeye devam edeceğiz.

Bizler gıpta ederek hayatındaki hizmetlere şahidiz.

Rabbim, rızasına erdirsin.

Selam ve dua ile…