Ulaşılamayan Makama Sesleniş

Dürr-i yeganem

Gönlüme değdi paren

Oldum üftade

Çok ağlar oldu durmaz bîçare

Lâkin

Gel diyemez dil

Ahlakına ayna olmadan gafil

Yürek parçalar halim

Tutsam elimde kalır kararım

Yara açar her bir adımım

Dur desem

Diretir gözyaşlarım

Tufan doludur her yanım

Ya gözyaşlarımda boğuluram

Ya tufanlarda

Düşe kalka ulaşabilir miyim ki sana

Gelsem rüsva halimle

Gül kokun siner mi her zerreme

Götürebilir miyim ebede

Peki bakabilir mi suretine

Bu dide

Anlatabilir mi aşkını maşukuna

Yakalayabilir mi asr-ı saadeti

Bir lokma tadabilir mi ya da

Yaralarıma merhemdir senin gül kokun

Her an olsam kevser başında

Avuç avuç içirsen suyundan

Sönmez

İçimdeki odu kül eylemez

Eyleyemez

Yokluğunda düştüğüm kuyular

Kör zindanlar

Kollarımdaki prangalar

Artık yoklar

Lütfederse âl-i zatın

Lâyefna bir saadetle bağındayım

Ben divane sersem

Sen eşsiz benzersiz

Huzurundakiler hemdem

Yerim midir ki bilmem

Ama her daim o huzura yürürem