LA HAVLE – Tembellik / Abdullah Gülcemal

            Sevgili Peygamberimiz-sallallahu aleyhi ve sellem- buyuruyor ki:

            “Allah’ım! Âcizlik’ten ve Tembellik’ten Sana sığınırım. Korkaklık’tan Sana sığınırım. İhtiyarlık düşkünlüğünden ve Cimrilik’ten Sana sığınırım.” (Buhârî; Müslim)

            İnsanın yaratılış gâyesi, şu geçici imtihan dünyasında Âlemlerin Rabbi olan Allah’a güzel bir kul olarak yaşayıp, kulluk imtihanını yüz akıyla verip, son nefeste “Müslüman” olarak ölebilmektir. Peki:

            -Allah’a nasıl güzel bir kul olunur?

            -Madem imtihan dünyasındayız, bu imtihanda sorulacak sorular nelerdir?

            -İmtihan süresi ne kadardır ve bu süre içerisinde nelere dikkat etmemiz gerekiyor?

            Aklımızın yettiği, yetmediği veya aklımıza takılan ne varsa, Allah’ın kulu ve Resûlü olan Efendimize soracağız.

           O bize öğretecek nasıl güzel bir kul olacağımızı. Nasıl yaşamamız gerektiğini de O’ndan öğreneceğiz. Neler isteyeceğiz Rabbimizden? Ve nelerden Rabbimize sığınacağız? Onları da O’ndan öğreneceğiz. Çünkü O, -sallallahu aleyhi ve sellem- Üsve-i Hasene’dir. Tüm insanlık için en güzel örnektir.

            Âlemlere rahmet olarak gönderilen merhamet membaı, insanların en cesuru ve en cömerdi olan Efendimiz-sallallahu aleyhi ve sellem-:

            “Allah’ım; Âcizlikten, Tembellikten, Korkaklıktan, İhtiyarlığın Düşkünlüğünden ve Cimrilikten Sana sığınırım.” buyuruyor.

            Efendimiz -aleyhisselâm- bizim Hakk’a olan yolculuğumuzda, son nefese kadar Allah’a sığınmamız gereken hususlardan sadece beş tanesine dikkatlerimizi çekiyor.

           Demek ki bu beş hususun hepsi de, insana yaratılış gayesini unutturacak, insanlık şeref ve haysiyetini zedeleyecek, dünya ve âhiretini perişan edecek, insanı hüsrana uğratacak beş unsurdur. Beşi de birbirinden tehlikelidir.

       Tembellik

        Feridüddin (k.s.) hazretleri buyururlar ki:

• “İnatçılıktan rüsvaylık, öfkeden pişmanlık, kibirden düşmanlık, tembellikten düşkünlük meydana gelir.”***
• “Tembellik iki çocuklu bir anadır; kızının adı açlık, oğlunun adı hırsızlıktır.” diyor, Victor Hugo.

         “Tembellik” denilen iki çocuklu bu ananın, her iki çocuğu da anaları yaşadıkça dünyada asla rahat yüzü görmeyecekler, kimseye de rahat yüzü göstermeyeceklerdir.

         Ne huzur onların evine uğrayacak ne de onlar huzurun semtine!

            Adı “Tembellik” olan ana, her nereye giderse; doğurduğu “açlık” adındaki kızıyla, “hırsızlık” adındaki oğlunu da yanında götürür. Sıkıntı ise peşlerinden gelir ve birer sığıntı olarak kalırlar.

         Silemezler, sildiremezler, saklayamazlar sâbıka kayıtlarını!

         Gittikleri her kapıdan elleri boş dönerler. İtilirler, kakılırlar, horlanırlar.

         Döktükleri yüzsuyu, asla kendi ellerinin ve vicdanlarının kirini yıkamaya yetmeyecektir.

            Üçü birlikte kirli yaşayacaklar. Üçü birlikte kirli ölecekler. Çünkü; suyun ve sabunun da çıkaramayacağı lekeler vardır!