KAPAK-İşgüzarlık Servisi Yahut İtimat

Borsada spekülasyon yaptığı iddia edilen … turizmin sayın yolcuları, aracımız taşkent dinlenme tesislerinde 23 dk mola verecektir. Molamızın namazla alakası yoktur!

Zap!

…’den açıklama: “…’de hınzır yağı kullanılıyor diye biz söylemedik. Ama çıkarsa şaşırmayız!”

Zap!

Ünlü yıldız daha dün evlendiği kocasını düğün masasında nasıl bıraktı? ŞOK ŞOK ŞOK…

Zap!

İşportada ördüğü patikleri satan Uysal Halim (65) teyzeyi zabıtalara şikâyet eden kişinin, yıllık cirosu 1,2 milyar TL olan süpermarketin CEO’su olduğu ortaya çıktı.

Zap!

Sıkılmıştı televizyon izlemekten. Sadece TRT’den saatini ayarlamak için açmıştı güya televizyonu. İşi beş saniye sürer sanıyordu Emin, ama yaklaşık bir buçuk saattir gözü TV’deydi. Faydalı ne bulmuştu? Muhtemelen hiç. Zihin altyapısı TV’den sağanak şekilde yağan güvensizliğe dayanamamış ve beyninin her zerresini sel basmıştı.

“Bu dünyada babana bile güvenmeyeceksin arkadaş!” diye mırıldanarak kapatmıştı televizyonu zaten. Ama bu normaldi. Yıllarca siyasi propaganda yapanlardan “altyapı ölü yatırımdır, yaparsan park bahçe yapacaksın” diye işitmişti. Kendisi de böyle inanmış ve zihin altyapısını da ihmal etmişti. Kitap okumamış, cami-cemaat yüzü görmemişti. Bunun yerine doğrudan fark edilebilecek olan şeylere yönelmiş, dövme yaptırmış, lazer epilasyonla sakalını çizdirmiş, üniversitede dökülenlerin yerine saç ektirmişti. Altyapı boş olunca da zihnini onca çerçöp dolduruyordu.

Üniversite yılları ne çabuk geçmişti. Keşke hep öğrenci kalsaydı. Şimdi 30 yaşında WAL-MART’ın “Tüketici İnandırma ve Bilumum İşgüzarlık Servisi Manageri” olmuştu. Ne kadar zordu çalışma hayatı. Hele ki kendi departmanı daha da zordu. Çünkü bu departman gayrı resmi idi. Yani aslında bir resmiyeti vardı, “Tüketici Memnuniyeti Departmanı” idi gerçek adı, ama o işi kitabına uydurmaktı. Yapılan habis işlerin kitabına uydurulması gerekirdi zaten hep. Eğer kitabına uyduramazsan tüm yetkin alınır, tekmeyi yerdin. Yine de “İyi ki o bölümdeyim, ya tedarik bölümünde olsam ne yapardım? Kesin kandırılırdım.” diye düşündü kendi bölümüne bakmadan. Bir söz vardı ama neydi? Bir şey arz ederken bir şey söylemek?… Neyse.

Yeni bir görev almıştı Emin, iş yerinden. Bu projeyi bizzat kendisinin yürütmesini istemişti müdürü. Ona da kendi müdürü söylemiş. Ona da genel müdür. Kasiyer kızların görünüşlerine ve yaşlarına göre kasa yanında satılacak ürünlerin belirlenmesi göreviydi bu. Hemen gerekli bilgileri listeledi eve giderken. Sonra ürün kalemlerini kasiyer profilleriyle birleştirip tavsiyelerini raporladı:

Kasa-1, Keder (21 yaşında, güler yüzlü, bakımlı, zayıfça): Şekerlemeler, çikolatalar ve meyveli içecekler.

Kasa-2, Yeter (28 yaşında, balıketli, sürekli sakız çiğniyor): Sakızlar, sigaralar ve sodalar.

Kasa-3, Kader (30 yaşında, başörtülü, güler yüzlü): Mazbut gazeteler ve kültür dergileri, sürpriz yumurtalar.

İşler markette hep böyle yürüyordu. Yukarıdan bir şey isteniyor, Emin ve çalışanları da en fazla kâr getirecek şekilde bunu projelendiriyordu. Kasiyerlerin kıyafet ölçülerinin müşteri devamlılığına etkisi, ürün renklerinin ve market müziklerinin satışa olan etkisi vs … Her yaptığı işten sonra biraz ikramiye alıyordu ama son iki yıldır iyiden iyiye rahatsızdı yaptığı işten. Sanki müşterileri kandırıyordu bu tarz şeylerle, oysa güvenerek alınması daha iyi değil miydi her şeyin. Bazen yaptıklarının doğruluğundan şüpheye düşse de o sadece görevini yapıyordu. O gün de ikramiyesini biraz pişmanlıkla alıp evine gitti ve her zamanki gibi TV’yi açtı.

Düğün masasını terk eden ünlü şarkıcı konuştu: “Hata etmişim, biz birbirimiz için yaratılmışız!”

Zap!

WAL.MART CEO’su açıklama yaptı: “Ciromuz 1,2 milyar TL olabilir ama bu marketimizin önünde faturasız işportalara göz yumacağımız anlamına gelmez. Bizim için öncelik kamu yararıdır. Bir tacir de kamuya en büyük faydayı en çok kârı elde ederek sağlar. Buna kapitalizm derler!”

Zap!

Şimdi spor yorumları: Beni dinle Ey Emin! (kendi ismi söylenince biraz bu kanalda kaldı Emin) Hayatımız maça döndü iyice. İyilik neredeyse yenilecek. Kendi yarı sahasına hapsoldu resmen. Sağ bek’te İtimat’a çok güveniyorduk ama o hiç iş yapamıyor. Güvensizlik ve itimatsızlık sağ kanadı otobana çevirdi. Top ne zaman İtimat’a gelse taca atıyor. Her kanalda karşı rakibin 10 numarasında oynayan itimatsızlık var. Aslında bu işten çıkış yolu var:

Tebliğ’den topu alınca ileri çıkacağız. Uzun top değil, ayağa pas yapacaksınız. Orta alandan İstişare seri paslar ile top dağıtacak. O sırada sağ kanattan İtimat bindirme yapacak. İtimat kendini bulursa çok avantajlıyız. Hemen ortasını açacak. Uhuvvet’in boyu yücedir, golü kesinlikle bulur.

Parolamız: BİRLİKTE HAREKET! Bugünden tezi yok, her kanalda her gönülde İyiliği görmek istiyorum.

Güven çok mühim, eğer birbirinize itimadınız yoksa kepengi kapatıp gidelim zaten. Yok, eğer diyorsan ki hayat bu, gol yiyebilir, hata edebilirim ama kazanmak istiyorum tüm güzellikleri, cenneti… o zaman mücadeleye devam edeceksin ey Emîn. (Bu adam benimle mi konuşuyor ya, diye düşündü Emin) Bir defa adın gibi emin olacaksın, insanlar sana güvenecek, itimat edecek. (Adam benimle konuşuyor hakikaten, deyip sesini açtı TV’nin.)

Televizyonun sana sunduğu her şeyi satın almayacaksın. Keder kasasından bugüne kadar birçok leziz dünyevi şeyler almış olabilirsin. Buna bir dur demek için Yeter kasasından geçeceksin. Burada yüzün gülmeyebilir. Her şey neşeli değildir burada. Ama işin özünü anladıktan sonra artık her şeyi Kader kasasının süzgecinden geçireceksin. Bu kasadan aldığın şeyler seni memnun ve tatmin edecek. Bazen neşeleneceksin kaderin sürprizleri karşısında. Belki keder kasası gibi renkli, cıvıl cıvıl değil ama seni kederlendirmeyecek. Kadere teslim olacaksın ey Emîn, kadere…

-Bitti-

Emîn şaşkındı. Bakakalmıştı. Bu kimdi ve onunla bu kanaldan nasıl konuşmuştu, bilmiyordu ama çok etkilenmişti. Bugüne kadar hayattan çok gol yemişti ama aklına bir arkadaşının sözü gelmişti:

Bu bir mücadele, skor aleyhimize olabilir ama ünlü bir Tâlib atasözü der ki: “Maç bitmeden maç bitmez!”