Bilmece

Duman çıkmaz, ocak tütmez, od yoktur

Yanan benim, yakan benim, kül benim!

Bir yüreğe benden özge tad yoktur

Arı benim, çiçek benim, bal benim!

Ne bir zerrem pazarlarda satılır,

Ne bir meyvem, yenilir ve yutulur,

Konuşamaz, bana düşen, tutulur,

Lügat benim, dimâğ benim, dil benim!

Vebâ gibi kalpten kalbe bulaştım,

Bir lahzâda bin kişiyle buluştum,

Hicret ettim yedi diyar dolaştım,

Yolcu benim, yoldaş benim, yol benim!

Kün fe yekün emri ile doğdum ben

Karanlığı hikmet ile boğdum ben

Gönüllere rahmet ile yağdım ben

Yağmur benim, boran benim, sel benim

Yunusleyin mısralara söz oldum,

Taptuk misal erenlere iz oldum

Gönül denen ocaklara köz oldum,

Derviş benim, dergâh benim, hâl benim

Tüm yarımlar benim ile tam olmuş

Benden geçmez, bütün kullar ham olmuş

Kim var ise, Hak sırrına râm olmuş

Sırtındaki kırk yamalı çul benim

Leylâ oldum, Mecnun’ları hiç ettim,

Mansur oldum, En’el Hakk’ı suç ettim,

Rızâ’sıza hakikati güç ettim,

Bülbül benim, diken benim, gül benim!

Bil bakalım ben kimim?