LA HAVLE- Sabrın Mükâfatı ve Şükrün Faziletiyle Gelen Müjde

Dönem, asr-ı saadet dönemi.

Öyle bir dönem ki; O’na îman eden, O’nun bir teveccühüne mazhar olan kadın erkek, çocuk köle, zengin fakir bir başka güzelleşiyor.

Hifa Hatun ve Suheyf (r.a.) o güzellerden iki tanesi. Hifa hatun, oldukça güzel bir hanım. Birçok sahâbe onunla evlenebilmek için keseler dolusu altın yollar, develer yollar ama Hifa Hatun bunların hiçbirisini kabul etmez. Gelen evlenme tekliflerini düşünmez bile.

Bir gün Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimize gelen Hifa Hatun: “Ey Allah’ın Rasûlü! Bana öyle bir ibâdet buyurun ki ben onunla Allah’ın rızasını kazanayım.” der.

Hifa Hatun Peygamber Efendimizden namaz gibi, oruç gibi, infak gibi farklı bir şey beklerken, Efendimiz buyurur ki: “Ey Hifa! Bekâr insanın îmanı yarımdır. Sen evlen ki îmanın tamam olsun.”

Hifa Hatun: “Ey Allah’ın Rasûlü! Ben yalnız Allah için evlenirim. O zaman evleneceğim kişiyi de siz seçin.” der. Bu nasıl bir iman, bu nasıl bir teslimiyet Allah’ım.

Orada bulunanlar büyük bir merak içinde, acaba Allah Rasûlü kimi seçecek, Hifa Hatun’la kimin evlenmesini isteyecek diye düşünürken, Kâinatın Efendisi: “Yarın sabah namazına ilk gelenle Hifa hatunu evlendireceğim” buyururlar.

Onunla evlenmek isteyenler; sabah Mescide ilk giden ben olacağım diye gece hiç uyumamayı bile düşünürler. İçlerinde Suheyf diye bir sahâbe var. Parası pulu yok. Nerede bir yemek bulursa orada yiyen, nerede uykusu gelirse orada yatıp uyuyan birisidir Suheyf. Ama devamlı Allah Teâlâ’ya ibâdetle meşgul olur. Başını sokacak bir evi bile olmadığı için böyle bir niyeti de olmaz. Kendini asla Hifa Hatun’a lâyık görmez Suheyf.

Allah’ın takdirine bakın ki Hifa Hatun’la evlenmek için niyet eden her kim varsa hepsinin de uykusu gelir ve o gece hepsi de uyuya kalırlar.

O sabah Mescide gelen ilk kişi Suheyf olur. Namaz kılındıktan sonra Efendimiz, Hifa Hatun’u çağırtır: “Seni Suheyf ile evlendirmek istiyorum.” der. Sonra Suheyf’e dönerek: “Sen hanımına mehir olarak ne verebilirsin?” diye sorar. Suheyf çaresiz bir şekilde her iki elini açıp: “Ey Allah’ın Rasûlü, benim hiçbir şeyim yok ki!” diyecekken Hifa Hatun, Suheyf’in diğer sahâbeler arasında mahcup olmaması için, bir kese içerisinde altın vererek, bunu mehir olarak vermesini söyler. Daha sonra ne mi olur?

Evlendikleri ilk gün Suheyf (r.a.), hanımı Hifa Hatun’a der ki: “Ey Hifa! Biliyorum ki sen benimle sadece Allah rızası için evlendin. Bu nedenle sen sabretmek ben de senin gibi güzel bir Müslüman ve dinine sâdık biri ile evlendiğim için şükretmek zorundayım. Gel, iyisi mi, biz seninle bu ilk gecemizi ibâdetle geçirelim.”

Bu iki güzel insan, ilk gecelerini sabaha kadar ibâdet ederek, her secde de gözyaşı dökerek ihya ederler. Sabah olunca Suheyf, Mescide gider. Namazdan sonra Peygamber Efendimiz: “Ey Suheyf, gece ne yaptığınızı bize sen mi anlatırsın yoksa ben mi anlatayım?” buyurur.

Suheyf (r.a.): “Allah ve Rasûlü daha iyi bilir.” der. Bunun üzerine Rasûlullah aleyhisselâm buyururlar ki: “Sizin geceki hâlinizden dolayı, Allah (c.c.) tüm günahlarınızı affetti ya Suheyf.” der.

Bu müjdeyi Rahmet Peygamberinin fem-i saadetlerinden duyan Suheyf (r.a.): “Ey Allah’ın Rasûlü, ne olur bana dua edin de o hâlde ben bir daha günah işlemeden Allah benim ruhumu alsın.” der ve ruhunu o anda, Rahman ve Rahîm olan Rabbine teslim eder.

Bu olay üzerine hayrette kalan sahâbeler merakla sorarlar: “Ey Allah’ın Rasûlü, gece onların hâli nasıldı? Efendimiz buyururlar ki: “Onlar bütün gecelerini ibâdetle geçirdiler.”

Bu cevap karşısında, orada bulunanların şaşırdıklarını görünce Efendimiz şöyle buyurur: “Size şaşıracağınız bir haber daha vereyim mi? Az önce Hifa Hatun da evde vefat etti.”

İşte idrakimiz, irfanımız, imanımız nispetinde binlerce ders çıkarabileceğimiz bir ibret tablosu.

Hifa Hatun’un sabrı, Suheyf’in şükrü ve Allah Rasûlü’nün müjdesi. El ele tutuşarak, yüz akıyla Allah’ın huzuruna gidebilmek ne güzel.

Rabbim âhirimizi ve âkibetimizi hayreylesin inşallah.