ŞİİR-Cevherler Resitali

Erkekler bilirim bir edep âbidesi
Âbide ki; yerle gök arası kadar engin
Gören kalpleri kıskandıracak kadar yüce
Teslim olmazlar asla paraya, güce
Hisler aynasının hisli akisleridir onlar
El, ele değmemiş; diz dize gelmemiş
Gözler yerde, vakur ve ağırbaşlı…
Bakir bir bahçe gibi pürüzsüz…
Kadınlar bilirim iffet iffet büyüyen
Oturması iffet, konuşması iffet
Muhteşem bir sanat eseri gibi
Kabuğunda bir inci tanesi sanki
Paha biçilemez bir mücevher
Mânâda sürur, madde de gururdur onlar
Nice erkek ve dahi kadınlar bilirim
Feleğin çemberinden yaralı bir kuş
Darbeler arasında kendini buluş
Kendi kalabilmiş asil bir duruş
İyiyle kötü arasında gel-gitlerde arafta
Hayata tutunmuş ve özü koruyan tarafta
Nice manevî afetler sarsa da
Çirkinle güzel arasında yalpa yapsa da
Yalpalar arasında yetim ve öksüz…
Özün temizliğinde sahibini arayan ve bulan
Seyyahın arayışındaki; kutsal bir yolcu gibi
Doğduğu gün gibi pırıl pırıl
Dalgalardan sonra durulmuş deniz gibi
Selden sonra berraklaşmış ırmak gibi
Rabbisini bulduğu andaki gibi tertemiz
Temiz erkekler ve temiz kadınlar resitali
Temizlenmiş erkekler ve temizlenmiş kadınlar resitali
Her biri aynı dünyanın paha biçilmez kristali
Her biri ayrı dünyalarda olsalar da
Her biri ayrı cevher, her biri ayrı mücevher
Gönül dünyamızın eski müdavimleri
Gönül dünyamızın yeni müdavimleri onlar
Hepsi bir arada, aynı yürüyüşün yürüyüş erleri
Ruhsuz dünyanın hassas gönül telleri
Birinde sevinçten gözyaşı selleri
Beride gözyaşlarıyla arınma demleri
Birinde acı acı büyüyen his aynileşmesi
Beride acılara dua dua direniş âbidesi
Âşık Yusufi