ŞİİR-Cevherler Resitali

Erkekler bilirim bir edep âbidesi

Âbide ki; yerle gök arası kadar engin

Gören kalpleri kıskandıracak kadar yüce

Teslim olmazlar asla paraya, güce

Hisler aynasının hisli akisleridir onlar

El, ele değmemiş; diz dize gelmemiş

Gözler yerde, vakur ve ağırbaşlı…

Bakir bir bahçe gibi pürüzsüz…

Kadınlar bilirim iffet iffet büyüyen

Oturması iffet, konuşması iffet

Muhteşem bir sanat eseri gibi

Kabuğunda bir inci tanesi sanki

Paha biçilemez bir mücevher

Mânâda sürur, madde de gururdur onlar

Nice erkek ve dahi kadınlar bilirim

Feleğin çemberinden yaralı bir kuş

Darbeler arasında kendini buluş

Kendi kalabilmiş asil bir duruş

İyiyle kötü arasında gel-gitlerde arafta

Hayata tutunmuş ve özü koruyan tarafta

Nice manevî afetler sarsa da

Çirkinle güzel arasında yalpa yapsa da

Yalpalar arasında yetim ve öksüz…

Özün temizliğinde sahibini arayan ve bulan

Seyyahın arayışındaki; kutsal bir yolcu gibi

Doğduğu gün gibi pırıl pırıl

Dalgalardan sonra durulmuş deniz gibi

Selden sonra berraklaşmış ırmak gibi

Rabbisini bulduğu andaki gibi tertemiz

Temiz erkekler ve temiz kadınlar resitali

Temizlenmiş erkekler ve temizlenmiş kadınlar resitali

Her biri aynı dünyanın paha biçilmez kristali

Her biri ayrı dünyalarda olsalar da

Her biri ayrı cevher, her biri ayrı mücevher

Gönül dünyamızın eski müdavimleri

Gönül dünyamızın yeni müdavimleri onlar

Hepsi bir arada, aynı yürüyüşün yürüyüş erleri

Ruhsuz dünyanın hassas gönül telleri

Birinde sevinçten gözyaşı selleri

Beride gözyaşlarıyla arınma demleri

Birinde acı acı büyüyen his aynileşmesi

Beride acılara dua dua direniş âbidesi

Âşık Yusufi