GENÇ KALEMLER / Meçhul

Şimdi insana bir razı oluş lazım

Kimden? Kendinden mi? Gönderenden mi?

İçinden çıkılmaz sandığı yollarından mı?

Sabrın içinde bir rabıta var Sessiz ama derin

Çok ağır yaşadıkların anını alıyorlar

Sanki İçinden derin çığlıklar boşalıyor

 Ve bir şey var senin özünde

Tutuyor seni kaldırıyor düştüğün yerden

Sonra ölmüyorsun, Çığlıkların bir anda sukunet buluyor.

Alacaklarını ebede saklıyorsun sanki

Bir muştu bırakıyor kalbine kalbi yaradan

Yusuf’a zindanı güzelleştiriyor

Eyüp’e hastalığı, Musa’ya firavunu

İnsana ağır gelen ne varsa içinde

Onu güzelleştiriyor

İnsanın içinde bir zübde var.

Bakınca görülmüyor, Söyleyince duyulmuyor.

İnsan meçhul varlık, Biraz öfke, biraz acı, biraz sevda

Çokça Sabır