KUR’AN İKLİMİ-Abdulkadir Yılmaz – “Fe Eyne Tezhebûn / Nereye Gidiyorsunuz?”

Bu asırdaki insanın ömrü, hiçbir asırda olmadığı kadar hızlı bir şekilde geçiyor. Hakikaten durup dinlenmeye, birisinin “Biraz yavaşla, biraz dur, nereye gidiyorsun, nedir bu telaş?” demesine ihtiyacımız var. Sürekli koşturuyoruz, sürekli bir gündemimiz var, beklentilerimiz var, hayallerimiz var.

Çocuğu evlendireceğiz, okutacağız, büyüteceğiz… Gençler; askere gideceğiz, üniversiteyi bitireceğiz, hayallerimiz var, tabii ki olması lazım bunların, dünya hayatı bunu gerektirir ama bütün bunları yaparken Allah’ın razı olduğu şekilde tedbirler de almak lazım. Bir ahiret yolcusu olduğumuzu unutmamamız icap ediyor. “Velâ tense nasibeke fiddünya” “…Dünyadan nasibini unutma…” (Kasas, 77) buyuruyor Rabbimiz.

Mümin; helal yaşar, helal rızık peşinde koşar, helal düşünür, haramla işi olmaz, çalışır, gayret eder. Ondan sonra da Allah’a tevekkül eder, nasibine razı olur. İşte bunun içindir ki sık sık, Rabbimizin ayet-i kerimede buyurduğu gibi: “Durun nereye gidiyorsunuz, kimden kaçıyorsunuz, kimi elde etmeye çalışıyorsunuz, nedir bu telaşınız, siz sadece dünya için mi yaratıldınız, size verilmiş olan bu cihazlar; bu göz, bu kalp, bu derin duygular, bu güzelliklerin hepsi sadece siz şu fani dünya hayatını güzel geçiresiniz diye mi verilmiş? Yoksa size takılan cihazlar; kalbimiz daha yüce duygular için mi verilmiş. Dur! Bunu bir düşün” diyor.

İstikamet sahibi olanlar için bir hidayet kaynağı olan yüce kitabımız bizi en güzel şekilde uyarıp en güzel eğitimden geçirip en güzel sonuca ulaştırmak istiyor.

O (Kur’an) bir hatırlatma, o bir zikir, o bir rehber, o kendisine uyanları dünyada ve ahirette mutluluğa kavuşturan bir kılavuz. Kur’an’ın rehberliğinden, Allah’ın gösterdiği doğru yoldan ayrılmak, Ümmet-i Muhammed’e çok ağır faturalar çıkarmaktadır. Adeta dosdoğru otobanı bırakıp da çamurlu arazide yol almak isteyen araba gibi her gün biraz daha bataklığa gömülmekteyiz. Her gün yeni bir olumsuz haber, parçalanan aileler, sanal alemde kumar tuzağına düşürülen gençler, akran zorbalığı, annesine babasına isyan eden, büyük küçük tanımayan bir nesil… Bunun sonucunda da zindana dönmüş bir hayat.

Rabbimiz, rehberimiz olan Kur’an’ımızda buyuruyor ki: “Fe eyne te tezhebûn / Nereye gidiyorsunuz?” “Siz, Allah’ın apaçık uyarılarını hiçe sayıyor, Allah’ın emir ve yasaklarına kulak asmıyor, kimin peşinden, neyin peşinden gidiyorsunuz?” diye soruyor. Allah dilemeden siz dileyemezsiniz. Allah izin vermeden hiçbir şeye gücünüz yetmez. Siz Allah’a kulluk için yaratıldınız, Allah’ı unutarak ne bu dünyada huzur bulabilir ne de ahirette cennete kavuşabilirsiniz. Sadece, nereye gittiğini, ne yaptığını bilmeyen; kör, sağır, akılsız bir varlık gibi dolanır, çabalar, sıkıntılara düçar olur, sonra da hafazanallah cehennemi boylarsınız. Kur’an bu uyarıları sık sık vurguluyor.

Hayat rehberimiz olan Yüce Kitabımız’a, Kur’an’ımıza, Rabbimizin bize uzattığı sağlam ipe, bir an önce dönüp, onu gece gündüz okuyan, tefekkür eden ve hayatına uygulayan bir toplum olmaya ihtiyacımız var. Aksi halde kaybetmeye mahkum olan bizler oluruz, Allah her türlü ihtiyaçtan müstağnidir, muhtaç olan biziz.

Rabbim, cümlemizi ailelerimizle, evlatlarımızla, tüm sevdiklerimizle birlikte; Kur’an’ı rehber edinen, ona uyan, onun rehberliğiyle rızasına kavuşan ve Adn cennetlerine girenlerden eylesin.